พระเศรษฐีนวโกฏิ พิมพ์ใหญ่ หลวงพ่อฟูวัดบางสมัคร รุ่นมหาเศรษฐีบารมีฟู อุดผงพุทธคุณใต้ฐาน สวย หมายเลข 433 งาม ๆ ตรงตามรูปจ้าา

เดิมในสมัยพุทธกาล เศรษฐีเป็นตำแหน่งที่ราชาเจ้าแคว้น พระราชทานให้แก่ผู้มีทรัพย์ เป็นพ่อค้าวานิชที่มีผลต่อเศรษฐกิจและความมั่งคั่งของท้องพระคลัง แต่ในพระคาถามุ่งหวังเพียงกล่าวนามท่านผู้ใจบุญกลุ่มหนึ่ง ซึ่งบริจาคทานอย่างมโหฬาร เพื่อหวังอ้างอานิสงค์แห่งการเสียสละของท่านเหล่านั้น ให้ส่งผลต่อผู้บูชา บุคคลเหล่านั้น มีชื่อว่า

1. ธนัญชัย
2. ยะสะ
3. สุมะนะ
4. ชะฏิละ
5. อนาถปิณฑิกะ
6. เมณฑะกะ
7. โชติกะ
8. สุมังคะละ
9. มัณฑาตุ
10. เวสสันตร

รวมเป็น 10 ท่าน ในบางฉบับ มี 11 ท่าน เว้นแต่จะใช้ มัณฑาตุ เป็นโคตรของพระเวสสันดร จะได้ 9 ท่าน และในบทคาถานี้ ไม่มีนาง วิสาขามหาอุบาสิกา อย่างที่บางคนต้องการบิดเบือน (ไม่มีชื่อในคาถานี้) ทำให้มีการคัดลอกผิดๆ มาตลอดหลายปี ผู้รู้ได้ถือเอาคตินี้มาสร้างเป็นพระนวเศรษฐี ให้มีพระพักตร์ทั้งหมด 9 พระพักตร์ แทนคุณของผู้บำเพ็ญทานในอดีต โดยรับอิทธิพลรูปแบบของพุทธมหายาน ทำให้มีหลายพระพักตร์

  ประวัติ

เป็นคติของชาวล้านช้างที่ใช้พระคาถานี้ บูชาพระในวันทางจันทรคติที่กำหนดไว้ในตำรา เชื่อว่าผู้ใดได้บูชาพระด้วยคาถานี้แล้ว จะมีสิริมงคล ทำมาค้าขึ้น ประสพโชคลาภ อยู่เย็นเป็นสุข ด้วยอานิสงส์ ในบทความที่แพร่หลายกัน อ้างว่ามีตำนาน สมัยหนึ่งเกิดทุกข์เข็ญ ทุพภิกขภัยข้าวยากหมากแพง ประชาชนเดือดร้อน บังเกิดความอดอยากขึ้น มีพระภิกษุรูปหนึ่ง ได้แนะนำให้สร้างพระเศรษฐีนวโกฏิขึ้น เพื่อทำการสักการบูชาแก้เคล็ดในความทุกข์ยากทั้งหลาย และเมื่อสร้างและทำการฉลองสำเร็จ ก็ปรากฏมีเหตุการณ์ปรากฏขึ้นเป็นอัศจรรย์คือ ความทุกข์ยากอดอยากทั้งหลาย ได้บรรเทาลงและสงบระงับในที่สุด ซึ่งอ้างอิงยุคสมัยไม่ได้

การสร้างพระเศรษฐีนวโกฏิ

ตำรับของ '''พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (สิริจนฺโท)''' ให้ใช้ไม้ ยอป่า ราชพฤกษ์ ตะกรุดหรือกระดาษจารอักขระ เงิน ทองคำ ครั่ง หรือ ชันโรง หรือ ขี้ผึ้ง มีเคล็ดปลีกย่อยในการเลือกไม้ และวิธีการรวมถึงวันที่ทำ อีกพอสมควร ยากที่สุดคือการหาไม้ ทำแล้วมีวิธีบูชา โดยใช้ คาถา มาขะโย มาวะโยมัยหัง มาจะโกจิ อุปัททะโว ธัญญะธารานิ เม ปะวัสสันตุ ธะนัญชัยยัสสะ ยะถา ฆะเร สุวัณณานิ หิรัญญา จะ สัพพะโภคาจะ ระตะนานิ ปะวัสสันตุ เม เอวัง ฆะเร สุมะนะ-ชะฏิลัสสะ จะ อะนาถะปิณฑิกะ-เมณฑะกัสสะ โชติกะ-สุมังคลัสสะ-มัณฑาตุ-เวสสันตะรัสสะ ปะวัสสันติ ยะถา ฆะเร เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ สัพพะสิทธิ ภะวันตุ เม ต้นฉบับเดิมไม่ปรากฏรูปแบบของพระ ผู้รู้จึงประดิษฐ์ขึ้น

อานิสงส์การบูชา

เชื่อว่าจะอำนวยลาภผลโภคทรัพย์ตามสมควร ปกปักรักษาให้บ้านเรือนร่มเย็นเป็นสุข มีความเจริญรุ่งเรือง และป้องกันภยันตรายสิ่งไม่ดีไม่งามต่างๆ ปัจจุบันมีการสืบสายวิธีการสร้างได้อย่างถูกต้องตามตำราดั้งเดิม.แต่เคล็ดลับแตกต่าง สูญหาย ไปตามกาลเวลา